Waarmee kunnen we beter beginnen dan met de allereerste drumbeat die iedereen leert? Als je ooit achter een drumset gezeten hebt, is de kans groot dat je deze drumgroove gespeeld hebt. Toch is deze groove niet altijd even populair. “Te simpel”, “iedereen kan het spelen”, “saai en eentonig”, het zijn maar enkele van de misvattingen over deze groove, die mij nochtans als coverband-/sessie- drummer persoonlijk al heel veel geld opbracht. Misschien daarom dat heel veel drummers hem ook de “money beat” noemen.
Als je denkt aan Billie Jean van Michael Jackson, denk je direct aan deze drumbeat. Het is dan ook niet voor niets een van de meest herkenbare drum-intro’s van de afgelopen decennia. Maar er zijn veel meer nummers dan je zou denken op deze beat gebouwd.

• Waarom werkt deze drumbeat?

De reden waarom deze drumbeat zo goed werkt, is heel eenvoudig. Enerzijds moet je al moeite doen om de 4 tellen in een maat niet te horen hier. De afwisseling tussen bassdrum en snare-drum geven de tellen mee, terwijl de hihat de onderverdeling in achtsten speelt. Dit is eigenlijk een metronoom die gewoon 1000x beter klinkt. Anderzijds is er door de eenvoud niets in deze drumbeat dat de aandacht afleidt van de andere instrumenten, waardoor al deze instrumenten meer ruimte krijgen.

• Waarom oefenen op zo een simpele groove?

De moeilijkheid van deze groove schuilt hem in de eenvoud. We zijn als drummer namelijk allemaal wel eens schuldig aan ‘overplaying’ (oftewel “te veel” spelen). Deze beat brengt ons als drummer terug met de voeten op de grond en naar de basis van het drummerschap: de rest van de band in een zetel zetten.
Niets meer, niets minder. Play for the music, not for your ego!

• De sleutel tot succes

Hoe zorg je er nu voor dat jouw versie van de “money beat” nu ook zo goed gaat klinken? Wel, er is een magische rode pil… NOT! Het geheim van deze beat zit hem in 3 dingen: de dynamiek, de dynamiek en het feit of je hem dynamisch kan spelen (ja dat is 3 keer hetzelfde). “Maar Kris, als je niet perfect met metronoom meespeelt, zal dat toch nooit goed grooven?’ hoor ik sommigen nu denken. Natuurlijk is het belangrijk dat je tempo stabiel blijft, maar als je eens een metronoom naast Led Zeppelin platen legt, zal je al snel merken dat zelfs John Bonham niet altijd even juist op de tel van de metronoom speelt. En aan de eerste die nu hier komt beweren dat John Bonham niet groovy speelt: please remove yourself from the audience, we don’t do blasphemy here. Dynamiek is belangrijker voor “in the pocket” te spelen dan eender wat.

Maar wat bedoel ik nu juist met dynamisch spelen? Wel, de balans tussen de verschillende elementen is (altijd) van enorm belang. Let vooral op dat de kick en snare het ritme dragen en dus genoeg punch hebben. De hihat kan zowel met accenten gespeeld worden (op de tel, niet off-beat) als zonder accenten. Let er bij dat laatste op dat je ook niet het volume van je accenten gaat toepassen op de andere slagen maar eerder het volume van de niet-accenten. Als je alle hihat-noten even luid gaat spelen, klinkt deze beat eerder geforceerd en robot-achtig. (Dit kan soms wel een leuk effect geven, maar is dan echt zo bedoeld).

Uitdaging: neem jezelf op terwijl je deze beat voor 2 minuten lang speelt. Luister daarna naar je opname en wees klaar voor een ongemakkelijke waarheid: het zal niet zo goed klinken als je dacht.

Mocht je nog twijfelen om hiermee aan de slag te gaan, hier nog wat overtuigings-materiaal:

Heb jij nog voorbeelden van songs waarin deze beat de basis van de drumtrack is, laat het hieronder even weten!